GELİN, BİR İYİLİK YAPIN KENDİNİZE..
Alışık değil misiniz yoksa, her zaman öncelikleriniz, aileniz, eşiniz, çocuğunuz, anne – babanız, arkadaşlarınız mı oldu, bu güne kadar hep başkalarına mı iyilik yaptınız ve onların tercihleriyle mi yol aldınız, eee her şeyin bir ilki vardır, gelin bu defa kendinizi dinleyin ve bir iyilik yapın kendinize..
Ben öyle yaptım..
Temmuz, Ağustos aylarında pandeminin şokunu üzerimizden atmaya çalıştığımız ailece yaptığımız uzunca bir tatilin ardından, kendime kulak verdim, sadece ve sadece kendim için bir şey yapmak üzere, atladım arabama düştüm yollara..
Yaz sürecinde, doğrusunu söylemek gerekirse, Temmuz ayı nasıl geçti anlamadım, sanki bir rüya, bir gerçek dışılık vardı her şeyde, evlerde o kadar kapalı kalmışız ki, sokakta olduğumuza inanamadık bir süre. Evet, sokaktaydık ama, yine sosyalleşmeden, önlemler gereği yine herkesten uzakta. Ne olursa olsun, özgürce dışarıdaydık, açık havadaydık ya, doğrusu bu, fazlasıyla kafiydi.
Hayatımızda –rutin- dediğimiz, belki de zaman zaman burun kıvırdığımız sıradan şeyler, meğer ne bulunmaz bir nimetmiş, en çok ta gökyüzünü sınırsızca görebilmenin ne kadar değerli olduğunu anladık.
Geçirdiğimiz kapanma sürecinde çok şeyin farkına vardık, hayatın anlamının maddiyatta değil, denizde, gökyüzünde, yıldızlarda, güneşte, mis gibi koklayabildiğimiz havada olduğunun farkına vardık, aslında kainatta bir zerre bile olmadığımızı deneyimledik hep birlikte..
Bir zamanlar bana gelen bir doğum günü notu aklıma düştü şimdi; “Sana gökleri, yıldızları, güneşi dağları nehirleri denizleri vadediyorum” diyordu, yazan kişi, “ömür boyu birlikte paylaşmaya var mısın” diye soruyordu notta. Ben “Evet” demiştim ama, çok ta farkında olmadan belki.. Bu teklif ne kadar sahiciymiş, şimdi daha iyi anlıyorum, gerçekte paha biçilmez olanın parayla alınamayan şeyler olduğunu öğretti hepimize bu süreç.
Gelin bir iyilik yapın kendinize dedim ya, herkesin kendi için düşündüğü iyilik; imkanları ve tercihleri doğrultusunda farklı olacaktır elbette, ama bir konuda anlaşalım, öyle mutfağa girip kendiniz için kek pişirmeyi falan kastetmiyorum, onu her zaman yapabilirsiniz. Benim kastettiğim şey; yapmanın her zaman mümkün olamayacağı ve gerçekten yapmak isteyip te şimdiye kadar yapmadığınız veya yapamadığınız ne varsa, onları hayata geçirmekten bahsediyorum.
Mesela benim genellikle kendim için düşündüğüm iyilik; tanıdığım herkes ve her şeyden uzaklaşarak, bütün sorumluluklarımı bırakarak tek başıma tatil yapmaktır.
Ve şu anda Eylül ayının en güzel günlerinde Ayvalık Cunda dayım.
Bir sürü fotoğraf çektim, bol bol açık havada yürüyorum, kitap okuyorum ve yazıyorum.
Kendinizden başka hiç kimsenin sorumluluğu yok, içsel hesaplaşma yok, geçmişi yargılayıp, gelecekten kaygılanmak yok. Yavaşlıyorum, sadece kendime odaklanıyorum ve içimdeki çocuğun sesini duyabileceğim sakinlikte, kendimle kaliteli zaman geçiriyorum. Bu zihinsel arınma bana çok iyi geliyor, eve yepyeni bir Asuman olarak dönüyorum..
Sizin kendinize yapacağınız iyilik nedir, düşündünüz mü, hadi bir iyilik yapın kendinize. ASK..
437
hit